Մեզոթերապիան ներարկումային միջամտություն է, որի ընթացքում միկրոդեղաչափերով մաշկի համապատասխան շերտ են ներմուծվում միատարր կամ բազմատարր նյութեր, որոնք կարող ենք ներառել վիտամիններ, միկրոէլեմենտներ, հիալուրոնաթթու, ամինաթթուներ, պեպտիդներ, լիպոլիտիկներ և այլ ակտիվ բաղադրիչներ։ Նյութի տեսակն ընտրվում է անհատական՝ կախված այս կամ այն կոսմետիկ խնդրից, ցուցումներից և հակացուցումներից։

Մեզոթերապիան, կատարվում է կոկտեյլների ներարկումով, որոնք պարունակում են հիալուրոնաթթու, վիտամիններ, միկրոէլեմենտներ, ամինաթթուներ, օլիգոէլեմենտներ, լիպոլիտիկներ, պեպտիդներ պարունակող պատրաստուկներից:

Միջամտությունը կիրառվել է դեռևս 1958 թվականին դոկտոր Միշել Պիստորի կողմից: Հենց նա է այս մեթոդին տվել մեզոթերապիայի անվանումը և սահմանել դրա հիմնական ուղղությունը ՝ «քիչ, հազվադեպ և անհրաժեշտ տեղում»:

Հատուկ պատրաստուկների ներմաշկային ներարկումը (մեզոկոկտեյլներ) թույլ է տալիս լուծել հետևյալ խնդիրները.

•հարթել միմիկական կնճիռները;

•խոնավացնել և բարելավել մաշկի երանգը;

•վերականգնել մաշկի առաձգականությունն ու էլաստիկությունը:

Մեզոթերապիայի առավելություններն ու թերությունները

Միջամտության հիմնական առավելությունները`

•անվտանգ և ոչ տոքսիկ բաղադրություն;

•ասեղի շատ փոքր չափ;

•կնճիռների և այլ էսթետիկ թերությունների դեմ արդյունավետորեն պայքարի միջոց;

•պիգմենտային բծերի գունաբացում;

•լիֆթինգ ազդեցություն ՝ դեմքի օվալի, կրկնակզակի դեպքում;

•երկարատև պահպանվող ազդեցություն (մինչև մեկ տարի);

•համատեղելիություն կոսմետոլոգիական բուժման այլ մեթոդների հետ;

•շատ քիչ հակացուցումներ;

•միջամտության կատարման ընթացքում նվազագույն դիսկոմֆորտ:

Մեզոթերապիայի թերությունները.

•Արդյունքը ժամանակավոր է, հարկավոր է կատարել համալիր սկզբունքով՝ կուրսով;

•Հազվադեպ հնարավոր են բարդություններ, ինչպիսիք են կապտուկներն ու այտուցները, որոնք սակայն որոշակի ժամանակում անցնում են;

•Ներարկվող նյութերի հանդեպ ալերգիայի ախտանիշների առաջացման վտանգ ևս կա:

Հակացուցումները`

•ակտիվ փուլում գտնվող մաշկային վարակների և այլ հիվանդությունների առկայություն;

•քրոնիկ հիվանդությունների սրացում;

•վարակիչ հիվանդություններ, գրիպ, ՍՇՎԻ (սուր շնչառական վիրուսային ինֆեկցիա) և այլն;

•հակաբիոտիկների և արյուն նոսրացնող միջոցների ընդունում;

•հղիության և կրծքով կերակրման շրջան;

•էնդոկրին հիվանդություններ;

•տվյալ միջամտության հետ կապված անհատական հակացուցում (երբ օրգանիզմը չի ընդունում տվյալ նյութը):

Մեզոթերապիա չի կարող իրականացվել նաև ներարկումների հանդեպ մաշկի բարձր զգայունության, մաշկի սպիացման միտման,  մեզոկոկտեյլի բաղադրիչների կամ ընդհանուր առմամբ տվյալ նյութի նկատմամբ անհատական անհարմարվողականության դեպքերում:

Մեզոկոկտեյլի ճիշտ ընտրության և միջամտության քայլերի ճիշտ կատարման դեպքում դժվար թե բացասական հետևանքներ ի հայտ գան։ Միջամտությունից հետո առաջին ժամերին կարող են լինել կողմնակի բարդություններ, որոնք կապված են ներարկվող նյութերի հետ, ինչպիսիք են մաշկի կարմրությունը, հեմատոմաները և փոքր այտուցները, որոնք արագ անցնում են:

Նախապատրաստում և վերականգնում

Որպեսզի միջամտությունը հնարավորինս արդյունավետ լինի, մեզոթերապիայից մի քանի օր առաջ անհրաժեշտ է՝

•դադարեցնել որոշակի դեղամիջոցների օգտագործումը (օրինակ ՝ հակագոուլանտներ կամ ասպիրինի հիմքով դեղամիջոցներ);

•խուսափել մաշկի վրա արտաքին անբարենպաստ գործոնների ազդեցությունից, որոնք կարող են գրգռել այն, որից հետո կարող են առաջանալ բորբոքում, քոր կամ շերտազատում:

Որպես կանոն, վերը նկարագրված կողմնակի բարդությունները անհետանում են մեզոկոկտեյլը ներմուծելուց հետո մեկ օրվա ընթացքում, բայց ներարկումներից հետո մաշկի ամբողջական պատասխան ռեակցիայի համար մի փոքր ավելի շատ ժամանակ է պահանջվում (մինչև մեկ շաբաթ):

Կախված տարիքից և խնդրի բարդության աստիճանից` միջամտությունների քանակը տատանվում է  4-10 սեանսների միջև:

Ազդեցությունը կարելի է նկատել անմիջապես մեկ միջամտությունից հետո, և անհրաժեշտ է կրկնել վեց ամսից մինչև մեկ տարվա ընթացքում։