Ի՞նչ Է հարկավոր իմանալ բոտոլինոթերապիայից առաջ։

Խորհրդատվության ժամանակ բժիշկը և պացիենտը պետք է գան ընդհանուր հայտարարի՝ սպասելի արդյունքների տեսակետից։ Պետք է ուշադրություն դարձնել պացիենտի դեմքի անատոմիական առանձնահատկություններին, զննել դրանք միմիկայի ժամանակ և հանգիստ վիճակում։

Հատկապես մեծ ուշադրություն է պետք դարձնել ասիմետրիային։ Անամեստիկ տվյալների (հակացուցումների դեպքում) և կլինիկական հետազոտության (ցուցումների դեպքում) բժիշկը պացիենտին պետք է ներկայացնի բուժման պլանը, որը բխում է ինչպես հիվանդի ցանկությունից , այնպես էլ կիրառելի է բժշկական առումներով։

Բժիշկը պետք է տեղեկացնի հիվանդին հստակ բոտուլինոտոքսինի ընտրված պրեպառատի մասին և բացատրի նրան ազդման մեխանիզմը, ինչպես նաև բացատրի հետագա խնամքի մանրամասները։ Պացիենտը պետք է տեղեկացվի ազդեցության ժամկետների և միոռելակսացիայի (մկանային հանգստի վիճակի ) մասին։

Բժիշկը պետք է բացատրի հնարավոր բարդությունների և դրանց կանխարգելման քայլերի մասին։ Հետներարկումային արդյունքը գնահատելու համար պացիենտին նշանակվում է կրկնակի այց երեք շաբաթ հետո։ Այս այցի ժամանակ բժիշկը և պացիենտը միասին քննարկում են արդյունքը, որի հիմքն են հանդիսանում նախա և հետներարկումային ֆոտոնկարները։ Հատուկ նշանակության դեպքում հնարավոր է իրականացնել շտկում բոտոլինոտոքսինի փոքր չափաբաժնով, բայց ոչ ավելի շուտ՝ քան առաջին ներարկումից հետո՝ 3 շաբաթ անց։ Շատ կարևոր է պացիենտին հստակ բացատրել սպասելի արդյունքի մասին, քանի որ հենց դա է հանդիսանում նրա գոհունակության գնահատականը։

Ինչ է պետք իմանալ հիալուրոնաթթվի մասին մինչև նրա օգտագործելը։ Հիալուրոնաթթուն մարդու օրգանիզմի հիմնական կոմպոնենտներից մեկն է։ Նրա հիմնական էությունը կայանում է նրանում , որ կապում է ջուրը միջբջջային տարածություններում։ 1 մոլեկուլ հիալուրոնաթթուն ունակ է պահել մինչև 2500 մոլեկուլ ջուր։ Այն որոշում է օրգանիզմի դիմադրողականությունը և պաշտպանողական ռեակցիան։

Հիալուրոնաթթվի մոլեկուլը արագացնում է անգիոգենեզը, դա նոր անոթների առաջացումն է վնասվածների փոխարեն։ Այն կարևոր դեր է խաղում հոդերում՝ կատարելով հոդային մակերեսների շփումը:

Կոսմետիկ բժշկության մեջ հիալուրոնաթթուն կիրառվում է բավական վաղուց՝ քսուքների, շիճուկների, ֆիլլերների կազմություններում և բիոռևիտալիզացիայի տեսքով։ Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ հիալուրոնաթթուն կազմում է տարբեր օրգանների բաղկացուցիչ մաս՝ այն օգտագործվում է այնպիսի հիվանդությունների բուժման ժամանակ ինչպիսին են կատարակտը, օստեոարթրիտը և այլն։ Եթե մենք խոսում ենք երիտասարդացմանը նպաստող հիալուրոնաթթվի ներարկումային միջամտության մասին, ապա դրանք մեզոթերապիան և բիոռևիտալիզացիան են։ Մեզոթերապիայի դեպքում հիալուրոնաթթվի մոլեկուլը ավելի փոքր է և ստիմուլացնում է մաշկի որակի լավացումը , իսկ բիոռևիտալիզացիայի համար նրա մոլեկուլները ավելի մեծ են։


Իռեն Ռաֆաելովա